ANI BATTANİYESİ

Ben “Kayınvalide” “Kaynana” sözcüğünü sevmiyorum. Neden eşimizin annesine, dolaylı bir şekilde; eşimizin kardeşinin annesi muamelesi yapıyoruz. Zaten, asırladır süren çekişmenin kaynağı da bu mu acaba?. Sevdiğimiz insanı yetiştiren anneyle dolaylı ilişki kurmak. Gelinini kızı  gibi görmeyen, eş anneleri vardır herhalde; ama ben şanlıyım ki, eşimin annesi beni de kızı gibi görüyor. Bu durumda bazı eleştiri ve önerileri, bir annenin kızına yaptığı öneriler gibi görmek gerek. Tahtaya vurun lütfen:)

“Nebahat Anne”, eşimin annesi,  84 yaşında. Tanrı daha uzun, sağlıklı ömür versin. Ben ona, bu şekilde sesleniyorum. Sanırım annem hayattayken, anneler karışmasın diye seçtiğim bir yoldu. Yemek yapmayı ve elişi yapmayı seviyor. Çok da güzel yemek yapıyor. Tüm eş anneleri gibi. Artık, dantel gibi ince işler yapamasa da; örgü örmeyi seviyor. Kızımın doğumundan bu yana;  ona atkılar, bereler ceketler, kazaklar  örer. Bunların bir bölümü,  yepyeni, ama küçüldüler. Bazılarını ihtiyaç sahiplerine versem de; bazılarına kıyamıyorum. Babaannesinden hatıra olarak saklamak istiyordum. Sakla sakla nereye kadar. Dolaplar üstümüze gelecek. Küçülen ve vermeye kıyılamayan yün işlerini saklamak istiyorum diye  Nebahat Anneye dert yanarken; “sen getir ben onları değerlendiririm” dedi ve  kızıma bu güzel anı battaniyesini ördü. Tüm küçülen kazaklar söküldü. Yünleri sarıldı. Renkleri uyumlaştırıldı. Evdeki 1-2 yünde ilave edildi. Kış günü kızımın severek kullandığı bu battaniye 84 yaşındaki Babaanne tarafından örüldü. Çok ağır olacağı için iki parça olarak örüp birleştirdi. Yaklaşık büyüklüğü en: 130 cm. Boy. 150 cm. Basit bir şema ile örgünün şeklini anlatmaya çalıştım.

Bazı renk yünleri görünce, kızımın küçüklükte halleri, bir fotoğraf karesi gibi gözümün önüne geliyor. Ne kadar büyüdüğüne inanamıyorum. Bu battaniye yarışma duyurusundan kısa bir süre sonra tamamlandı. Nebahat Anne ne yazık ki; bilgisayar kullanmıyor.  Ben, istese, onu da yapabileceğini düşünüyorum. Ama şimdilik istemiyor. Dolayısıyla bu güzel eseri yarışmaya gönderme fikri benden çıktı.   Ben elçiyim. Bilmiyorum. Yarışma şartnamesinde kollektif katılım olmaz denilmemişti.  Mimari proje yarışmaları da ekip işidir. Oradan gelen bir alışkanlık herhalde. Kazansa da, kaybetse de bir tecrübeyi paylaşmak; benim için bir zevk.

Tüm katılımcılara başarılar diliyorum.

 

NOT: Bu yazıyı ve resimleri yarışmaya gönderdim. Ancak yarışma kriterlerine uygun olmadığı için yarışmaya alınamadı. Sanırım kollektif olduğu,  battaniyeyi ben örmediğim,  yapım aşamalarını detaylı gösteremediğim için. Sağlık olsun. Biraz üzüldüm ama; sonuçta güzel bir blog paylaşımı oldu diye düşünüyorum. Başka bir eserle katılabileceğim belirtilmiş ama; yarışmaya gönderecek güzellikte bir çalışmaya sanırım zamanım olmayacak.

Dilerim eğlenceli bir yarışma olsun.....

 

10MARİFET VE KARTOPU YARIŞMASI

1Omarifet severek takip ettiğim ve üyesi olduğum bir site.  Ara sıra, üyeleri arasında yarışmalar düzenleyerek; yaratıcılık ve becerilerini sergileyen üyelerinden  bazılarını ödüllendirmeyi seviyor. Bence işleri zor. Çünkü gerçekten birbirinden yaratıcı, özenle hazırlanmış elişleri arasından seçim yapmak, kolay olmasa gerek. Şu ara katılıma açık olan yarışmalardan birisi de; KARTOPU ile birlikte düzenledikleri “Kış” temalı bir yarışma. Ödül de az değil hani. 1. ye 1500 TL, 2.ye 1000 TL, 3.ye 500 TL ‘lik çek iletiliyor.

Ben de çok heveslendim. Aslında, kişiliğim nedeniyle yarışmaları çok sevmiyorum. Yine de; insan ödülleri duyunca gaza gelip; şansını denemek istiyor.

Yarışma 15 Ocak 2014 gecesine kadar katılıma açık. Detayları aşağıdaki linkten bulabilirsiniz.

http://10marifet.org/yazi/kartopu-ile-buyuk-odullu-yarisma-zamani

Bu işlere merakınız varsa; kaçırmayın derim. Dışarıda içimizi donduran soğuğa rağmen; birşeyler üreterek, yarışmaya  girmek; yeni yılda içimizi ısıtacak bir heyecan olabilir. Ben de yarışmaya  bir eser göndereceğim. Ama; benimki biraz karışık bir iş J. Neyse; yarışma şartları gereği;  önce 10marifette yayınlanırsa, sonradan burada yayınlayabileceğim için, detayları daha sonra anlatırım. Biraz sabretmek gerek. Beğeneceğinizi düşünüyorum. Kazansak da, kaybetsek de; çalışarak,  bir şeyler ÜRETMEK güzel.  

 

ALTERNATİF KUTU KAPLAMACA

Yine uzun zaman oldu yazamayalı. Aslında epeyce ’ Kesipyap’ ılanlar var var ama; ya resimleri eksik, ya yazıları. Kutu kaplayarak geri dönüştürmek sen sevdiğim işlerden. Ancak; boyamak biraz zor ve vakit alıcı geliyor. Meslek gereği yapı marketleri dolaşmayı hem seviyorum; hem de mecbuuur. Geçen gün işim ile ilgili bir malzeme ararken; bezden yapılmış bant buldum ve tatatataaa. Şimşekler çaktı. Bununla ne güzel kutu kaplanırdı. Aslında bantı kesmeye hiç gerek yok. İkinci sırada biraz verev geçip devam edebiliyorsunuz. Bir de tek kat ince oluyor. İki kat tamamen kapatıyor. Fikrimi sevdim. Kumaşın verdiği dokuyu da.  Bu sargı bezi olarak kullanılan bantlardan olabilir. Bantın markasını araştırınca tıbbi ürünlerde çıktı.  Ama insan doktor değil; mimar olunca; bantı hastanede değil de;  yapı markette buluyor.

Sonra üzerini istediğiniz gibi, çizip, boyayıp, damgalayıp süsleyebilirsiniz. Özellikle şu karton süt kutusundan yaptıklarımı canlı çiçek koymak için vazo olarak da kullanabilirim.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Yabancı basına da faydam olsun diye ufak bir İngilizce açıklama ekledim:)

DOĞUM GÜNÜ SÜSLERİ-4

Çok severek yaptığım doğum günü süslerini paylaşmaya devam.  Bu kez,  kardeş kadar yakın bir yakınım için (kardeş eşi,) Paris temalı sürpriz bir doğum günü hazırladık Kuzuş ile birlikte. Okullar henüz tatildi. O da bu işleri çok seviyor. Onun genç, yorulmamış, Z kuşağı fikirlerinden yararlanıyorum. Bazen o hayal ediyor, ben yapıyorum. Bazen beraber hayal ediyoruz. Biz bu işten çok zevk alıyoruz. Eve yemek için davet ettiğimiz yakınımız, kendisi için hazırlanmış süsleri görünce çok şaşırdı, mutlu oldu, duygulandı. Güzel bir akşam geçirdik. Aslında bir gün yaşlandığımızda, sevdiklerimizle geçirdiğimiz bu güzel anlar, anılar kalacak hafızamızda sanırım. En azından ben öyle hayal ediyorum.  Onun için sevdiklerimize değer verdiğimizi, çok basit, küçük şey şeylerle ifade edebiliriz gibi geliyor bana. Biliyorum yanılıyor muyum?

Tema renleri olarak siyah, pembe ve beyaz seçmiştik. Paris siluetli bir pano hazırladık. Pano üzerine sanki gökyüzüne havai fişeklerle yazı yazılıyormuş gibi simler yapıştırdık.  Paris siluetli peçete halkaları kestik. Ortaya bir çiçek buketi ve pembe bir Eiffel kulesi maketi yaptık. Şeker hamuru süslemeli kekleri Kuzuş yaptı. Yaparken de çok eğlendi. Sadece beyaz ve siyah şeker hamuru almıştık. Kuzuş, diğer renkleri gıda boyası koyarak hazırladı.

 

Birlikte nice mutlu yıllar....

YENİDEN MERHABA

Ne kadar uzun zaman oldu. Herkes bloglarına döndü. Bir ben dönememiştim, herhalde. Neyse; ben de geldim. Dileğim o ki; her şey güzel olsun. Bir okurum “....umarım günler,  gelişmeler yeniden yazma arzunuzu getirecek güzellikte olur;  ben de sizi izlerim...”  diyerek mesaj bırakmıştı. Sanırım bunlar insanı motive ediyor. Yoksa; bazen insan herşeyi  bırakıp kaçmak istiyor. Nereyeyse? Kalıp, en güzele ulaşmaya çalışmak için çabalamak doğrusu.....

Daha önce bir hediye çantasından yaptığım geri dönüştürülmüş, geri dönüşüm çantası , kullanmaktan, iyice dağıldı.  İkea’nın fırsat köşesinde boyalı galvaniz saçtan kapaklı bir kovayı çok uygun fiyatla bulunca atladım. Fiyatı  23 TL den,  teşhir ürünü olması nedeniyle 13,00  TLye inmişti. Öyle çok belli bir defosu da yoktu.   Aslında üzerine boyayarak, dekupaj ile çok güzel  desenler yapılabilirdi ama; malum ben biraz sabırsızım ve kısa süreli projeleri seviyorum. Aslında ne kadar emek; o kadar güzel  sonuç ama, vakit az ne yapayım. Yeni kesme makinamda “ reduce, reuse, recycle” yazısı kesip yapıştırdım. Etrafına da çiçekler basıp, kestim. Makinayı daha detaylı bir başka postada yazarım. Keşke yapabildiğimiz ölçüde “tüketimi azaltıp, yeniden kullanıp, geri dönüştürsek”.  Zaten elişinin bir güzelliği de bu değil mi?

 

Kesip yapmaya  devam.......

  

..........

KIRPIK KAĞITLARLA İNGİLİZCE ÖĞRENİYORUZ

Bu iş nasıl olacak dediğinizi duyar gibiyim. Çünkü bir dili küçükken öğrenmemişsek; yaş ilerledikçe iş daha zorlaşıyor. O nedenle çocuklarımızın büyüdüklerinde dünya vatandaşı olabilmeleri için;  en az bir  yabancı dili öğrenmeleri için elimizdeki tüm olanakları sunmaya çalışıyoruz.

Dil öğrenirken,  gramerle birlikte; çok sayıda kelime öğrenmek,  o dili okur, yazar ve özellikle konuşur olmak için olmazsa olmaz.  Kuzuş’un da sınıfı büyüdükçe öğrenmesi gereken kelimeler arttı ve zorlaştı.  Çocukluğumuzda   İngilizce kelime öğrenmek için önerilen yöntemlerden birisi, küçük kağıtların bir yüzüne İngilizce,  bir yüzüne Türkçe anlamını yazarak; bunları tombala torbasından çeker gibi, her ortamda çekip tekrar etmek  şeklinde bir öneriydi. Yaşınız ne olursa olursa olsun; yeni bir dili öğrenmeye çalışıyorsanız yararlı bir yöntem. Ben de zaman zaman uygulamışımdır.

Atmaya hiç kıyamadığım elişi malzemelerinin başında;  yapılan işlerin kenar ve köşelerinden artan renkli karton ve kağıt parçaları geliyor. Ben bunları bir sepette biriktiririm, bir gün lazım olur, diye. Rengarenk kartonlar. Çocuklar için beyaz kağıttan daha cazip olacağı kesin. Ben de, Kuzuş için, bunları eşit büyüklükte, KESİP, rengarenk hazırladım. Şimdi yeni kelimeleri bunların üzerine yazarak, kelime kartları hazırlıyor. Daha küçük çocuklar üzerine resim de çizebilirler.

Ne kadar çok kelime; o kadar iyi yabancı dil..........

ANNELER GÜNÜ

Günü yaşayınca; yazmak gecikti.

Tüm annelerin, anneler günü kutlu olsun. Böyle birkaç kelime ile söylenince ne kadar kuru oluyor değil mi? Aslında birçok insan için; ne çok duygu, anlam  yüklü.

Bazı anneler için SEVGİ, sevinç, mutluluk, endişe, özlem, hayal, hayal kırıklığı; bazıları için üzüntü, özlem, haykırış, çığlık, isyan, yakarış...... Evlatlar için (herkes için)   SEVGi, özlem, bazen üzüntü........

Tüm bu duygularla...

Hayatta olan tüm annelerin, anne adaylarının anneler günü kutlu olsun,
Evlatları ile uzun, mutlu ve sağlıklı ömürleri olsun,
Hayatta olmayan annelerin; ruhları şad, mekanları cennet olsun,
Tüm anne olmak isteyen kadınların duaları kabul olsun,
En büyük sabırlar; evladını kaybeden annelerin  olsun.

Yılmaz Özdil ne güzel yazmış. Aynen benim yaptığım gibi yapıyormuş bir senedir.  Biz telefonu kapattırsak da; annemin  telefon numarası, yedi yıldır rehberimde kayıtlı. İhtiyaç olduğunda aranacak; cevap alınacakmış gibi. Söylediği gibi; anneniz hayatta ise “ koşun ona” derim  ben de.

 

Resim kızımın bana anneler günü armağanı. Aslında profil resmim olabilir gibi geldi.

Kuzuş'uma teşekkürler......

 

 

 

DOĞUM GÜNÜ SÜSLEMELERİ-3 (FORMULA 1-F1)

Bu doğum günü süslemeleri, blog için, otuziki kısım tekmili birden hikayeler gibi oldu ama; ben yaparken çok eğleniyorum ve paylaşmak istiyorum.   Belki başka yapmak isteyenlere fikir verir diye.  Bu seferki süslemeler bir büyük için.Daha önceki süslemeler burada ve burada.  Evin diğer reisinin,  kardeş kadar yakın bir arkadaşı (şimdiki gençlik kanka  olarak adlandırıyor)  için,  Formula 1 temalı bir  doğum günü kutlaması yaptık. Eşi sürpriz bir doğum günü yapmak istediğini söyleyince; arkadaşımızın (ve emimin pek çok erkeğin ilgisini çekebilecek) sevdiği araba yarışları Formula 1  temalı doğum günü için süsler hazırladım. Bu yarışlar bir süredir Türkiye’de yapılmıyor. Erkekleri anlamak zor.  Motorundan parçalanırcasına ses çıkaran, teknoloji harikası arabaların mücadelesini izlemek nasıl bir  eğlencedir; çoğu kadın için anlaması zor bir aktivite.  Tıpkı bir topun peşinde 22 adamın koştuğu futboldaki heyecanı da anlamanın zorluğu gibi.

Süsleri evde hazırlayıp, onların evinde astık. Tema olarak kırmızı, beyaz ve siyah renkleri kullandım. Bizim inşaatlarda kullandığımız emniyet şeritlerine ‘ mutlu yıllar ‘ bayrakları astım. Kek süsleri, akordeon rozetler ve masa için kağıt çiçeklerden vazo hazırladım. Resimlerde gördüğünüz çam ağacı, arkadaşlarımızın Nisan ayı itibariyle evde yerini koruyan çam ağacıdır. Yani; doğum günü yeni kutlanmıştır. Pasta üzerine doğum günü sahibinin, Türkiye’de yapılan son Formula 1 yarışmasında  tribünlerinde çekilen resminin basılarak hazırlandı. Cupcakeleri (fincan şeklindeki kek)  Kuzuş hazırladı . Eline sağlık Kuzuş'um. Büyümüş de kekler hazırlamış.

 

Dostlar, iyi ki varlar....

 

SERVİS ÖRTÜSÜ (AMERİKAN SERVİS)

Elişi yaparken, yapmaktan en çok hoşlandığım şeylerin başında evde kullanabileceğim  aksesuarlar yapmak geliyor. Takı takamayan biri olarak; bu konu daha çok ilgimi çekiyor. Daha önce mutfakta düzen yazımda bahsettiğim örtülü mü, örtüsüz mü masa konusunda geldiğim son noktada, masanın o güzel ceviz kaplamasını görmek istediğimden, örtüyü kaldırmıştım. Yemek yerken, kumaş servis setleri kullanıyorduk. Ama masada tam bir korunma sağlanamadığı için üzerine temperli bir cam kestirdik.   Temperli cam ısıl işlemden geçtiği için, kırılınca tehlikeli bir durum yaratmıyor.

Dekorasyonda eskiye rağbet çok. Günyüzü görmemiş dantel örtüler, birbirlerine eklenip masalarda, sehpalarda yerlerini aldılar. Birçok yerli ve yabancı blogda gördüğüm küçük dantelleri ekleyerek yeniden kullanıma sokma fikrinden esinlenip; ben de  Nebahat annenin bize verdiği, kendi elleriyle ördüğü sehpa örtüsünü bu masa camı altına koyarak hem sergilemek; hem de eski insanların (şimdi de yapan var ama, kuşkusuz çok daha az) bir sabır örneği olarak  göz önüne koymak istedim. Eski insanların zamanları mı, sabırları mı çoktu?. Hiç işleri yok muydu? Zamanlarını çalan şeyler mi yoktu? Koşturmaca yokken, daha mı mutsuzlardı? Hayat daha yavaş akarken nasıldı? Bilemedim….

Bu masanın üzerine günlük kullanmak üzere; uzun zamandır yapmayı istediğim, kumaş servis setleri yaptım. Nasıl mı?

Önce kumaşları 32 x 42 cm (birer santim dikiş pay bırakarak) kestim. Her bir servis için iki adet kumaş gerekiyor. Ön yüzlerine daha önce bahsettiğim yöntemle hazırladığımdamgalara tek renk kalp desenleri bastım. Kumaş boyası herhalde daha iyi olur. Ben akrilik boya le yaptım. Ilık ütü ile ütüledim. Dayanıklılığını göreceğiz. Ters çevirerek kenarlarından diktim. Bir ucunda açıklık bırakarak  ön yüzünü çevirip, ilk defa denediğim dekoratif dikişle aynı renk iplikle kenarlarını diktim. Dikiş bilenler için  bunlar çok kolay işlerdir ve eminin çok daha düzgün olur ama benim gibi bir acemi için ilk deneme olarak fena olmadı. Artık edindiğim tecrübe ile  yeni bir set hazırlayabilirim.

Masanın örtüsüz orjinal hali....Bu hali güzel de; üzerinde yemek yenmiyor. Fonksiyonel değil....

Temperli cam ve dantelli masa

Örtüleri nasıl yaptım?..   Damgala , dik.....

Sabırlı günler......

DOĞUM GÜNÜ SÜSLEMELERİ (2)

Kuzuş bu yıl doğum günü kutlaması istemedi. Gecen yıl denizci temalı doğum günü yapmıştık. Bu yazıda anlatmıştım. Arkadaşları ile ayrı, aile üyeleri ile ayrı kutlamıştık. Sanırım artık büyüyor. Her yıl 2-3 (neyse ki 40 gün, kırk gece değil) doğum günü kutlamasına alışkın olan ben; biraz şaşırdım. Yine rahat duramadım. Aile arası,  sürpriz bir doğum günü yapmak istedim. İşlerim yoğun olduğu için çok fazla hazırlık yapamadım; ama bir teması olsun istedim. Kuzuş’un çok sevdiği bir bilgisayar oyunu var. Club Penguin. Hatta büyüdüğünde orada çalışma hedefi var.  Yetkililer duyun kızımın sesiniJ. Neyse; renk olarak mavi ve sarı.  Bunlar igloda yaşayan penguenler ve onların ‘puffle’ ları. (Pafıl diye okunduğunu düşünüyorum). Oyuncular kendi penguenlerini yaratabiliyor. Bu temeya uygun bir isim afişi; bir de pano hazırladım. Panoyu İKEA’ının yazı tahtası için olan rulo kağıtların üzerine resimler kesip, yaptım.  Masa örtüsünü baskı olarak yapmaya  niyetliydim. Ama onun yerine geçici bir çözüm olarak;  yapışkanlı etiket kağıtlarına bastığım Club Penguin karakterlerini keserek örtüye yapıştırdım. Doğum günü sonrasında da söktüm. Böyle pratik çözümleri seviyorum. Hiç fena olmadı. Bir de  o günün anısı olması için fotoğraf albümleri hazırladım. Babaanne ve Hala için, Dede için ve Dayılar için olmak üzere 3 farklı albüm ile bayağı uğraştım. Birlikte çekilen fotoğrafları derledim, topladım. Üzerlerine küçük notlar yazdım. Elektronik çağda fotoğraf alışkanlıkları değişse de; eski kuşak resimlere albümden bakmayı seviyoruz. Herkesin çok hoşuna gitti. Pastayı yengesi yaptırdı. İyi ki yaptırmış. Benim hedefimde kendim yapmak vardı. Şeker hamurundan puffle lar, penguenler falan; ama albümlerle uğraşınca zaten yetiştirmem mümkün değilmiş. Sarı ve mavi, 2 adet kağıt pompom ile süslemeyi tamamladım. Okuldan geldiğinde misafirleri evde gören Kuzuş çok sevindi, mutlu oldu. Tüm çocuklar hep mutlu ve sağlıklı olsunlar……

 

 

Sağlıklı, mutlu nice yıllara Kuzuş'um.....

8 MART

Ayın 7 sinde yayınlanan bir 8 Mart yazısı oldu.Ben bu günü, günlere yaymış oldum.  Emekçi Kadınlar Günü-  ya da Dünya Kadınlar Günümüz kutlu olsun. Aslında yılda bir kez kutlanarak, zorlanan bu günlere çok sıcak bakmasam da; eğer bazı konulara dikkat çekilebiliyorsa; “neden olmasın?” demek istiyor insan. Okuduklarımdan, Birleşmiş Milletler tarafından 1977 de, 8 Mart Dünya Kadınlar Günü olarak kutlanmasının kabul edildiğini öğrendim.  Bu gün, aslında  8 Mart 1870 de NewYork’ta bir tekstil Fabrikasında çalışan işçilerin, daha iyi çalışma koşulları istemesi sırasında polisle çıkan ardebede, çoğu kadın 129 kişinin öldüğü gün olmasına rağmen, Birleşmiş Milletler kayıtlarında sebebin bu olduğu, nedense, belirtilmemiş. Bana çok ilginç geldi. Demek ki ortada mantığa aykırı bir durum vardı. Emekleri karşılığında daha iyi çalışma şartları istemek ve sonra bu sebeple ölmek. Modern toplumlarda ev sorumlulukları kadınlar ve erkekler tarafından paylaşılırken;  gelişmemiş, az gelişmiş toplumlarda ne yazık ki kadın hem ev, hem iş hayatının sorumluluğunu üzerine alıyor. Bunun iyileşmesinin şartı da yine kadınların elinde kanaatindeyim. Ev ve iş hayatındaki sorumlulukların paylaşımında, kadın ve erkek arasında fark olmadığını öğreten annelerin sayısı arttıkça, daha medeni bir toplum olabileceğiz diye düşünüyorum.

Kapıya astığım çelenk, çamaşır sepetinin dağılan kapağının kenarı. Uzun zamandır bir şekilde değerlendiririm diye duruyordu. Kurdele ile bağlayıp, daha önceki yazılarımdan birisinde açıkladığım şekilde  birkaç keçe çiçek yaptım. Aslında biraz boş oldu. Biraz daha süsleme istiyor gibi geldi. Eski çelengi kaldırdım bunu astım. Üzerine de küçük bir ‘Hoşgeldiniz’  afişi yaptım kağıttan.  

 

 

 

 

Tüm kadınların Emekçi Kadınlar- Dünya Kadınlar Günü tekrar kutlu olsun……