8 MART

Ayın 7 sinde yayınlanan bir 8 Mart yazısı oldu.Ben bu günü, günlere yaymış oldum.  Emekçi Kadınlar Günü-  ya da Dünya Kadınlar Günümüz kutlu olsun. Aslında yılda bir kez kutlanarak, zorlanan bu günlere çok sıcak bakmasam da; eğer bazı konulara dikkat çekilebiliyorsa; “neden olmasın?” demek istiyor insan. Okuduklarımdan, Birleşmiş Milletler tarafından 1977 de, 8 Mart Dünya Kadınlar Günü olarak kutlanmasının kabul edildiğini öğrendim.  Bu gün, aslında  8 Mart 1870 de NewYork’ta bir tekstil Fabrikasında çalışan işçilerin, daha iyi çalışma koşulları istemesi sırasında polisle çıkan ardebede, çoğu kadın 129 kişinin öldüğü gün olmasına rağmen, Birleşmiş Milletler kayıtlarında sebebin bu olduğu, nedense, belirtilmemiş. Bana çok ilginç geldi. Demek ki ortada mantığa aykırı bir durum vardı. Emekleri karşılığında daha iyi çalışma şartları istemek ve sonra bu sebeple ölmek. Modern toplumlarda ev sorumlulukları kadınlar ve erkekler tarafından paylaşılırken;  gelişmemiş, az gelişmiş toplumlarda ne yazık ki kadın hem ev, hem iş hayatının sorumluluğunu üzerine alıyor. Bunun iyileşmesinin şartı da yine kadınların elinde kanaatindeyim. Ev ve iş hayatındaki sorumlulukların paylaşımında, kadın ve erkek arasında fark olmadığını öğreten annelerin sayısı arttıkça, daha medeni bir toplum olabileceğiz diye düşünüyorum.

Kapıya astığım çelenk, çamaşır sepetinin dağılan kapağının kenarı. Uzun zamandır bir şekilde değerlendiririm diye duruyordu. Kurdele ile bağlayıp, daha önceki yazılarımdan birisinde açıkladığım şekilde  birkaç keçe çiçek yaptım. Aslında biraz boş oldu. Biraz daha süsleme istiyor gibi geldi. Eski çelengi kaldırdım bunu astım. Üzerine de küçük bir ‘Hoşgeldiniz’  afişi yaptım kağıttan.  

 

 

 

 

Tüm kadınların Emekçi Kadınlar- Dünya Kadınlar Günü tekrar kutlu olsun……