BAZEN HEDİYE SADECE BİR MEKTUPTUR....

Çoook uzun zaman oldu buralara uğramayalı. İçimden gelmedi. Zaten bu bloğun temasına uygun fazla bir elişi çalışması da yapmadım. Her gün yeni bir tatsız haberle uyanırken; yaptığım şeyler anlamsızmış geldi. Ama silkinmek gerekiyor. Yeniden başlamak; umutvar olmak. Yeni yıl da öyle. Takvim yaprağı başa dönünce; sanki filmde yeniden başlayacakmış gibi; mutlu son olacakmış gibi heyecanlanıyor insan. Dileğimiz o yönde. Her şey 2017 de çok güzel olsun. Sadece iyi haberlerle uyanalım. (fazla ütopik olsa da bugün böyle hissediyorum)
Ülkemizde gençlerin çok farklı sıkıntıları var ama; aslında bence hepsinin temelinde, ortak olan gelecek kaygısı.
Bizim evde de bir genç var. Onun sıkıntıları, kaygıları da yaşıtlarından çok farklı değil aslında. (Farklı gibi görünse de)
Ebeveynler olarak bizim görevimiz onlara; kendileri , aileleri, arkadaşları, çevreleri ve en önemlisi Ülkemiz için faydalı olabilecekleri eğitim ve öğretimi,  elimizden geldiğince, sağlamaktır diye düşünüyorum ben.
Bu yıl Kuzuş'a bir hediye almak yerine bir mektup yazdım. Elişici anne haliyle onu biraz süsledi, püsledi.

 

 



Mektuba kendim için başlamıştım. Evin diğer reisi ile ortak dileklerle bitirdim.
 Yeni yılın  hepimize, barış, sağlık, mutluluk ve güzellik getirmesini dilerim

Hoşgel 2017......

KAĞIT ÇİÇEKLER

Takvimlere bahar geldi ama; içimize gelmiyor. Bu solmayan kağıt çiçekler evimize getirir belki. Keşke içimize de gelse….

 

 

 

MISIR TORBASI

MISIR TORBASI

Yiyecekleri eskiden olduğu gibi bez torbalarda saklamak ; sağlıklı bir yöntem.  O kadar güzel dikilmiş bez torba örnekleri görüyorum ki; benimki onların yanında bir hayli amatör. İçerisinde ne olduğu anlaşılsın diye; seramik kalemleri ile üzerini yazıp; bir de desen çizip; patlatmalık mısırları koydum. Yıkmadan önce hafif ütülemiştim.  Suyla bozulmadı. İşleme  bir torba daha şık olurdu ama; bu da pratik bir çözüm. Tembel işi.

 

 

Yaşasın tembellik:)

BANYONUN DÖNÜŞÜMÜ

Bu bir kesip yap değil; yıkıp yap yazısı. Oturduğumuz eve taşınırken, epey bir tadilat yapmıştık ama; banyodaki pembe renkli küvete dokunamamıştık.  Malum nedenler vakit ve  Cem Yılmaz’ın bir gösterisinde söylediği gibi; “tamaaaaamen duygusal”J . Bir süre sonra bu pembe renk bana fazlasıyla batınca; küveti boyadım. Ancak; zamanla boya bozuldu ve hiç hoş olmayan bir hal aldı. Küveti söküp atmak zorunluluk oldu.  Terzi kendi söküğünü dikemiyor.  Neyse;  evdeki tadilat işleri benim için ani bir karara bakar.  Kırdık, döktük aşağıdaki banyoyu yaptık. Daha derli toplu, genişlemiş bir banyo oldu sanki. Banyo dolaplarını İKEA’dan aldık Kendimiz birleştirdik. Meşe süpürgelikleri evin diğer reisi  monte etti.  Bu kafasına estiği anda işlere girişen kadına  sabrettiği için kendisine çoook teşekkür ederim. Umarım küvetinden kurtulmak isteyenlere ilham verir.

 

KESİPYAP' larda buluşabilmek dileğiyle.....