MUTFAK DOLABINDAN ELİŞİ KÖŞESİNE (ÖNCESİ- SONRASI)

Yılbaşı mesajından sonra hiçbir paylaşım yapamadım. Bilinen sebepler. Yoğun tempo, yeni işler vs... Şikayet yok. Sağlık olsun....

Çamaşır odası, elişi odası, ütü odası, maç zamanları ikinci TV odası, misafir yatak odası olarak kullanılan küçük bir çatı katı odamız var. Aslında oda demek ne derece doğru bilemiyorum. Önünde küçük bir teras var. Kapısı yok. Merdivenden doğrudan odaya çıkılıyor. Evimizi tadilat yaparken,  merdiven boşluğu tarafına duvar yapmak istememiştim.   İlk  yazımda  bahsettiğim, elişi yapmak için yaptığım  düzenlemeden bu yana;  öyle köklü bir değişiklik yapmamıştık. Çatı katında,  evin diğer reisi tarafından yapılan kütüphane, bacanın arkasında Kuzuş’un bir türlü vazgeçemediği oyuncaklarının durduğu bir dolap, açılır kanepe, iki koltuk, rahmetli anneceğimden kalan dikiş makinam, saksılar, çamaşır kurutma teli, bir çalışma masası var. Bir çok amaç için kullanıldığı için genellikle çok karışık bir mekan. Miktarı her geçen gün artan elişi malzemelerine koyacak yer olmadığı için, zaten karışık olan mekan iyice karışıyor. İnsanın gözünü yoran bir manzara çıkıyordu.  Terzi kendi söküğünü  dikemiyor işte. Ya da genellemeyeyim. Ben dikemiyorum.  

İki , üç ay kadar önce, evlerinde tadilat yaptıran arkadaşlarımız mutfağı değiştirmek istedikleri için, eski mutfak dolaplarını söktürdüler. O an,  bu iyi durumdaki dolaplardan çatıda bir elişi köşesi yapmak fikri aklıma geldi. Bazı dolapları eve getirdim. Önce  terasın karşısındaki duvara , epeyce uzun bir tezgah, alt ve üst dolaplar olarak bir düzenleme yapmak istedim.  Bir sürü dolabı,  evin diğer reisine yukarı taşıttım. (Ben de yardım ettim canım. O kadar insafsız değilim). Sonra çok kalabalık olacağını düşünerek vazgeçtim. Üzerinde eski tüplü TV ‘nin bulunduğu,  eşimin aile yadigarı konsolun bulunduğu nişi değerlendirmeye karar verdim. Fazla dolapları geri aşağı indirdik. Dolapların rengi çok koyu olduğu için önce boyadım. Boyamadan önce kulp ve kapak menteşelerini çıkardım. Havalar çok soğuk olduğu için epeyce zor oldu. Önce astar sürüp;  üzerine iki kat boya uyguladım. İçerde koku yapmasın diye terasta boyadım. Aslında, önceki  mutfakta üst dolap olan dar dolapları,  alt dolap yaptım. (Üst dolapların derinliği az olduğu için, tezgah masa gibi olsun istedim)  Üç tanesinin uzunluğu nişin uzunluğuna yakındı (180 cm). Eşim kenarda ve altta boşluk kalacak şekilde  bu üç dolabı astı. Aklıma esenleri yaparken, hiç söylenmeden yapan evin diğer reisine buradan sonsuz teşekkürler. Burada bir çırpıda anlatıyorum ama; tabii ki ancak; işten kalan boş zamanlarda yapılabildi bu işler.   Bir tane dikey, uzun üst dolabı da yatay çevirerek astık. Kapağı artık soldan sağa değil, aşağıdan yukarıya açılıyor.  Üzerine geniş bir ahşap tezgah istiyordum.  İkea’dan alacakken, morangoz Hasan Ustamızda merdiven imalatından  kalan bir plaka olduğunu öğrendik. Mevcut nişin uzunluğunda kestirip, dolabın üzerine yerleştirdik. Evde kullanılmayan bir İKEA rafını da  dolabı tamamlayıcı olarak üste taktık. Konsolun ve kanepenin de yerini değiştirip; kütüphane bölümünü de biraz düzenledim.

Bazı eksikler var. Resimler asılmadı. Masa lambası yerleştirilmedi. Bir ara tamamlanacak umarım. Zor kısmı bitti.

Son derece ekonomik, emek yoğun bir elişi köşem oldu. Olmuş mu?

 

 

 

Oyuncak dolabının olduğu köşe

Daha önce evin reisi tarafından yapılmış olan çatı şekline uygun basamaklı kütüphane

Yaşasın geri dönüşüm...