Bu kutu kapağı açılınca hoş
melodiler çalan bir müzik kutusu değil. Kuzuş’un yığın halinde duran notalarını
kayabileceği bir kutu. Yine bir geri dönüşüm. Elbette bir sürü para verip, uzun ömürlü, çok şık saklama kutularından bir
tane alınabilir ama; benim tercihim o değil. Yine bir Paşabahçe kutusu idi. Şu
yazım da bu kutuların konduğu kağıt poşetten yaptığım geri dönüşüm çantasını
anlatmıştım. Kağıttan olan o çanta artık
yok. Yerine başka bir kutu koydum. Ama ben bu değişiklikleri seviyorum.
Kapağını kestiğim kutuya doğrudan
nota kağıtlarının fazlaları ile dekupaj yaptım.. Üstüne ve köşelerine biraz
damga ve son kat vernik. Aslında kutuyu önce beyaza boyasam iyi olacaktı ama;
altından çıkan siyahlık bir eskilik hissi verdi sanki. Aslında aradığım buydu. Oldukça da sağlam
oldu.
Yaşasın geri dönüşüm...
